Iyi nsanlar cennete gitmez, kendileri zaten cennettir…

Dolayısıyla sadece sevmek, söylemek yetmez; Korumak gerek, sahiplenmek gerek ve dahası yanında olduğumuzu hissettirmektir. 

Selam olsun, sorumluluğunu yerine getiren yüreklere ve yine selam olsun, insanlık yolunda; Dostluğa, barışa, kardeşce yan yana yaşamak için hizmet eden yüreklere. 

Fark etmez iyiler, her zaman iyidir. Iyi nsanlar, cennete gitmez. Çünkü onlar nerde ise, cennet orasıdır. 

Pir Hünkar’ın deyimiyle; Ayağa kalkacaksan, hizmet için kalk. Önce hizmet, sonra himmet yani mükafat. 

Buradaki cennet, insanların uyum içinde, hoşgörülü, yardımsever, yani tüm iyilikleri gerçekleştirecek ilim irfana sahip olmaktır. Kim ki iyi bir eğitim ile iyi bir niyete sahipse ve toplumsal düşünüyorsa o kişi, cennetin direğidir. 

Cennette yaşıyabilmek için merhametli bir vijdana, olgunlaşmış bir ruha, sevgi dolu bir kalbe, iyi eğitilmiş bir dile, güzel gören gözlere, doğru algılayan bir akla, ayağa kalkıp hizmet edecek bir bedene sahip olmak gerekir. Tüm bu manevi değerlerin yaşatıldığı yer, orası cennettir.    

Sonuçta cenneti yaratmak ve cennette yaşamak, insanların kendi elindedir.
Dere, çayı, çay nehir, nehir deniz, deniz okyanus ve okyanuslar ummanı yaratmıştır. Bunların bir birine akması, bir birleriyle bütünleşmesi ummanı oluşturmuıştur. 

Demek oluyor ki insanlar, cennetin yaratılması için gayret etmezlerse o zaman cennette olmaz ve cennette yaşamak da mümkün olmaz. 

Ehli Beyt yazarı ve Seyyid Seyfeddin Ocağı evlatlarından,
=Seyyid Hakkı=